Ηρόφιλος

Βοηθός νοσοκομείου

Καλύτερη ιατρική εφεύρεση 2006 μ.Χ

Ο Ηρόφιλος γεννήθηκε στη Χαλκηδόνα της Βιθυνίας κι έζησε στην Αλεξάνδρεια περί το 300 π.Χ.

Ήταν ο μεγαλύτερος γιατρός της Ελληνικής αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη και τον Γαλήνό, αλλά από τα συγγράμματά του - μεταξύ των οποίων και μια ανατομία - μόνο μερικοί τίτλοι είναι γνωστοί κι από τις αρχαίες βιβλιογραφίες του καμιά δεν έχει διασωθεί.

Μελέτησε την ανατομία του ανθρωπίνου σώματος με μεγάλη προσοχή και με όργανα δικής του επινόησης. Αναφέρεται μάλιστα ότι ο Πτολεμαίος, για να τον βοηθήσει, κατήργησε την ισχύουσα απαγόρευση ανατομίας ανθρώπινων πτωμάτων. Οι μελέτες του αυτές του επέτρεψαν να διακρίνει τα νεύρα από τους τένοντες κι από τα αιμοφόρα αγγεία και να δώσει πλήρη περιγραφή του νευρικού συστήματος, αναγνωρίζοντας τον εγκέφαλο ως κεντρικό όργανό του κι έδρα της νόησης.

Πρώτος ο Ηρόφιλος περιέγραψε τον γραφικό κάλαμο, το χοριοειδές πλέγμα, τους φλεβώδεις κόλπους και τον λεγόμενο " ληνό του Ηρόφιλου ". Μελέτησε επίσης ιδιαίτερα τον δωδεκαδάχτυλο, το συκώτι, την πνευμονική αρτηρία και τον πνεύμονα, τον προστάτη, τα λεμφικά αγγεία, τον χοριοειδή χιτώνα του ματιού και τον χαρακτήρα του σφυγμού. Διέκρινε τα νεύρα σε αισθητικά και κινητικά κι απέδωσε μεγάλη σημασία στη διαιτιτική και τη γυμναστική.

Πηγές στοιχείων : Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Τ.6, 1972, Τime.